De te beantwoorden vragen over de golfetiquette, negentien over de regels en één stablefordberekening te maken leidt allemaal tot het toegankelijker maken van het edele golfspel. Maar is dit de reden van het teruglopen van de kennis van de Regels? Ik denk niet helemaal, want ik zie ook vaak oudere, ervaren spelers zondigen tegen de regels. Zou dit het gevolg zijn van de individualisering van de maatschappij? Het is een kwestie waar de besturen van onze golfclubs zich zorgen over maken.
Zo kreeg ik laatst tijdens een wedstrijd te horen ‘Ja hoor, al die regeltjes, het moet wel leuk blijven’. Ik had namelijk opgemerkt, dat je geen advies mocht geven. Dit incident zat mij niet lekker. Dus ik ging opzoeken hoe het zit met dit ‘regeltje’. Wel, het gaat om 10.2a, twee strafslagen, dat noem ik geen regeltje. Nu ik toch bezig was met de golfregels ging ik verder met zoeken naar wat er eigenlijk op papier staat over etiquette, een tamelijk vaag begrip. Heb jij, lezer, dat wel eens gedaan? Het is niet zo heel veel wat je kunt vinden. Ik vond ‘Spaldings Offical Golf Guide’ met de Rules of Golf van de USGA uit 1897 met ook de ‘Etiquette of Golf’ zijnde tien concrete ‘customs’ zoals ze werden genoemd, die should be observed by all golfers. Rule 37 van de Rules of Golf was ook interessant: A player shall not ask for advice, nor be knowingly advised about the game by word, look or gesture from anyone except his own caddy or his partner or partner’s caddy, under the penalty of the loss of the hole (in stroke play disqualification) Kennelijk vond men ‘advies vragen en krijgen’ 125 jaar geleden in de USA al héél erg fout.